I wyobraziłam sobie jak to będzie wyglądać.. Spotkamy się na ulicy i miniemy się spuszczając wzrok. Ja po chwili zatrzymam się i obrócę za Tobą chcąc powiedzieć, żebyś wrócił, jednak odwrócę się i ruszę w swoją stronę, Ty po chwili zrobisz to samo, a jednak coś nas powstrzyma i pójdziemy w dwie różne strony. Później przypadkiem wylądujemy na tej samej imprezie udając, że się nie znamy. Pójdę na bar i wzniosę toast za przegraną miłość i wypiję piwo do dna, później nie będę schodzić z parkietu, a gdy tylko będę Cię miała w zasięgu wzroku będę uśmiechać się jakby było cudownie. Ty wyhaczysz jakąś panienkę i będziesz mówił jej słodkie słówka, zerkając na mnie. Udam, że to mnie nie rusza i zaczepię kogoś na parkiecie, by ze mną zatańczył. Będziemy pić i robić wszystko, by pokazać sobie nawzajem, że świetnie sobie radzimy, że mimo wszystko jest nam dobrze bez siebie. Następnego dnia wstaniemy z kacem, a serce aż będzie nam rozrywać z bólu, będzie wyło i błagało o cofnięcie czasu. Wiele razy będziemy wybierać do siebie numer i w ostatnim momencie się rozłączać. Będziemy chodzić w te miejsca gdzie bywaliśmy razem, tyle że teraz sami. Będziemy czytać stare wiadomości i wspominać, uśmiechając się przy tym przez łzy. Będziemy tęsknić.  Po kilku miesiącach całkiem przypadkiem wpadniemy na siebie na ulicy i wymienimy kilka zdań. Powiesz mi, że u Ciebie świetnie, a ja Ci pogratuluję, dodając, że u mnie lepiej być nie mogło. Będziemy się do siebie uśmiechać, choć w środku wszystko będzie krzyczało, że wcale nie jest dobrze. Później pożegnamy się i znów ruszymy w swoje strony, każde z nas swoją drogą. Bo prawda jest taka, że takiego uczucia jakie nas łączy nie da się ugasić od tak, a czas wcale nie pomoże zapomnieć. Nadal będzie boleć, nadal będziemy tęsknić i wzdychać na swój widok. I może później faktycznie się ułoży, ale już nigdy nic nie będzie takie samo. Nie będą nas cieszyć te same rzeczy..

`Czasem rodzą się we mnie uczucia , których nie umiem nazwać `