jakieś z wakacji, foto. Roxi. 

i znowu wszystko wraca do normy. Znowu jest gorzej. Ale można było się tego spodziewać. Miałam tylko głupią nadzieję, po raz kolejny. Nawet nie ma z kim szczerze pogadać. A jak jest taka osoba to tylko na weekendy. Trochę trudno jest tak żyć- bez przyjaciół lub bliskich osób. W końcu zaczyna się tylko funkcjonować. Jest się obojętnym. Codziennie robi się to samo. Są tylko chwilę kiedy się śmiejemy, ale nie można mylić tego ze szczęściem. To wydaje się łatwe. W rzeczywistości nie jest. Niby jeszcze tylko rok, ale jakby tak pomyśleć to wiele dni spędzonych w szkole, wiele weekendów, wiele dni wolnych i jakiś zabaw. To na prawdę długi czas. Przez jeden rok może się serio wiele zmienić, nawet trudno wyobrazić sobie jak. Ale ja zdaję sobię sprawę. Dlaczego? Wiem z własnego doświadczenia. Ponoć gimbaza jest jednym z najlepszych okresów w życiu, jeśli tak- to ja dziękuję za taki najlepszy czas. Trudno jest patrzeć na te same osoby, a jednak całkiem inne. Chcę, żeby to już się w końcu skończyło. Chcę się z tego wszystkiego uwolnić... A myślałam, że po napisaniu tych kilku słów będzie mi lepiej. Znowu się pomyliłam, ale przywykłam już.

chciałabym jeszcze raz zasnąć w ubraniach, zmęczona od śmiechu.