Allt är inte guld som glimmar.

Za mną w TV leci Sweeney Todd.
Fajnie, jak oglądają coś bez Ciebie.
Chciałąbym przeżyć zwykły rodzinny seans.
Ale jak to bagno można nazwać w ogóle rodziną?
Oczywiste, to ja rozbijam to wszystko na drobne kawałki.
I znowu poczucie winy i bezradności.
Idź do diabła, czarna owco familjady T^T'

Boli mnie.
Z każdą sekundą jest mi coraz cięzej.
Nie moge znieśc tej odległości jaka nas dzieli.
Nie moge znieść jej podłego humoru,
nie akceptuje faktu, iż nie potrafię jej w tym momencie pomóc.
Czuje się nieptorzebna.
Po prostu jestem.
WLASNIE!
nic nie robię.
Ale...
...ale co mam robić?
Chciałąbym wziaść kamień i zniszczyć jej szary świat za szybą.
Chciałabym wziasc kredki i pokolorowac go na nowo.
Wiele bym chciala...

ech...
Ten kto nic nie robi.. nie błądzi.
Ja błądze, bo mące.
robie dużo, ale nie tak jak trzeba.

Shizu <3.




Chciałabym.
Chciałabym móc budzić się, więdząc, że to będzie dobry dzień. Patrząc w lustro powtarzać sobie wciaż te same słowa.
"Dobrze, że jesteś"
A potem pić kawę w półlitrowym kubku w serduszka. Wzdychać do słońca, a to do deszczu czasem. Słuchać jęczeń ciszy. Szeleścić kartkami, bo tak lubię. śmiać się, kiedy chce, oddychać tylko tym, czym chcę. Chciałąbym czerpać przyjemnośc z każdego wstawania i pójścia spać. Chciałabym mysleć, że żadna chwila nie zostanie zmarnowana. Chciałąbym wierzyć, że Ci, którym ufam nigdy mnie nie zawiodą.
O czym marzę?
Utopia?
Nibylandia.
nie istnieje.