23.08.2017

Ma nową. Może to dobrze. Szkoda tylko, że między nami jest tyle nierozwiązanych spraw, przez które JA nie moge pójść do przodu, bo przeszłość kurczowo się trzyma mojej dupy. Stoję w miejscu, nie rozwijam się, nie potrafię zrobić nawet krok w przód. Jest mi ciężko, bo nikt mnie nie rozumie i odczuwam, że nawet nie chce zrozumieć. "Przesadzasz, daj sobie spokój, przestań w końcu", te słowa są na porządku dziennym.

Kurwa, to jest tak strasznie głupie, że trzymasz się prawie ze wszystkimi, gadasz z przyjaciółkami naprawde na mega dużo tematów, a to co mi siedzi w głowie, to jak mam rozpierdolony świat w głowie nie moge powiedzieć. Nie raz myśle o swojej śmierci. Czy gdyby mnie już nie było, czy wtedy byłabym fajną dziewczyną, wtedy by się zainteresowali i byłoby mnie im szkoda? Co powiedzieliby ludzie, którzy teraz mają do mnie jakie spretensje, jakies "ale", cokolwiek. Co by powiedzieli stojąc nad moim grobem?

A jeśli by mi się coś stało? Kto pierwszy stałby w drzwiach mojej szpitalnej sali? Kto byłby przy mnie, kto by sie martwił, a kto miałałby mnie daleko w dupie?

Miałam nie palić, ale ostatnie wydarzenia w moim życiu mi na to po prostu nie pozwalają.

Chciałabym zniknąć, po prostu zniknąć, nie chce wyjechać, chce zniknąć, żeby moja głowa i cały ten świat w jej środku się poukładał.

 DAJ MI POWÓD BYM SIĘ PODNIÓSŁ.