Kiedy jedne drzwi się zamykają, otwierają się kolejne. Zawsze jest szansa.
Na dłuższą metę nic w życiu nie zostaje takie jak dawniej. A moment, w którym człowiek zaczyna sobie zdawać z tego sprawę, stanowi smutną granicę dorosłości, po jej przekroczeniu zaś zawsze czuje się odrobinę nieszczęśliwy. Wszystko jest możliwe. I wszystko przemija, ale zanim tak się stanie, można poznać istotę życia: strach i radość, ból i szczęście, nienawiść i miłość, gniew i przyjaźń. Ze wszystkiego można zrobić życie. Wystarczy użyć własnej dłoni, mocno ją zacisnąć. Niektóre rzeczy dzieją się, bo muszą. I takie jest życie. Bywa różne. Bardzo zagadkowe. Niepojęte. Czasami, na przykład, stajemy się przez moment kimś zupełnie innym i ta nowa rola spada na nas z nieba, zupełnie znienacka, tylko na chwilę.
byliśmy ze sobą umówieni od lat.