Użytkownik usunięty
mmm.. ładne zdjecie:)
a notka taka smutna :(
uśmiechnij sie:)
buzka*
i zapraszam do mnie.
29/12/2006 11:14:03
anita28c Chwilowe osamotnienie, które pozwala przemyśleć pewne sprawy, zanalizować wszystko, co kłębi się w sercu albo umyśle, jest oczywiście niezbędne w życiu każdego człowieka. Ale samotność stała, trwająca przez dłuższy okres, to zawsze konieczność, z którą człowiekowi jest złe. Istotą życia ludzkiego jest przecież życie z czyjegoś powodu, z kimś albo dla kogoś. Tylko wtedy ma to naprawdę sens.
Jest w samotności coś fascynującego, jakaś niemożliwa do wyrażenia tajemnica. Tylko w samotności człowiek potrafi zmierzyć się z najgorszymi, ale i najpiękniejszymi przeżyciami. Przede wszystkim jednak musi się zmierzyć sam ze sobą. Ze swoja słabością, ułomnością, ale też na przykład zaskakującym zdolnością przetrwania czegoś z czym - jak moglibyśmy wcześniej sądzić- w ogóle sobie nie poradzimy. Bez wątpienia samotność bywa doświadczeniem cennym, które nas hartuje i uczy, nawet jeśli nie potrafimy dokładnie powiedzieć czego.
:*