Zdradliwe spojrzenie ~

__________Myślisz, że wiesz już dostatecznie dużo, że wiesz wszystko. Rzeczywistość jest jednak inna. Zdradliwość ludzkiego spojrzenia; to ona doprowadziła mnie do miejsca, w którym warto się na chwilę zatrzymać; pomyśleć... Jesteś szczęsliwy. Myślisz, że masz wszystko: dom, rodzinę, przyjaciół. Czegoś tu jednak brakuje - miłość. To ona daję Ci spełnienie. Więc, kiedy patrzysz w oczy, to szczere, przepełnione troską i uczuciem piękno... zdajesz sobie sprwę, że je KOCHASZ. Ufasz do granic możliwości. Po prostu się zatracasz. W momencie, gdy już tak bez pamięci odpływasz, ktoś bądź coś uświadamia Ci, iż życie to nie bajka, coś tu nie pasuje. 

Zauważasz mroczny zakątek swojego pięknego świata. Uświadamiasz sobie, że nie potrafisz kochać.. Wyczerpałeś się... Wydarzenia z przeszłości nie dają o sobie zapomnieć, a osoba bliska, staję się obcą. Zaczynasz słuchać tego, co przytłumione. Słyszysz to, czego prędzej nie chciałeś słyszeć. Widzisz jak zieleń tak znanej Ci tęczówki, odkrywa stronę jeszcze nie odkrytą. Uświadamia Ci, jak wiele czasu straciłeś na coś, co było bez sensu oraz jak wiele czynów godzi w Twą godność; zwyczajnie poniża. 

Tracisz całą wiarę w siębie, w to, że życie jest piękne. Masz ochotę się zerwać, ale to jest życie, musisz inaczej szuakć przed tym syfem schronienia. 

Płaczesz.. bo wiesz, jak słaby i naiwny jesteś. Pomomo to, nie skończysz tej gry. Dalej będziesz walczyć, tracić siły. Zbyt mocno się przywiązałeś. Zbyt mało wiesz o życiu.