O sobie: Bo ona jest inna.
Ona ma swój świat.
Nikt oprócz niej nie ma do niego wstępu.
To życie jest snem.
Tylko ona wie co w nim jest,
jej smutki, radości, zmartwienia.
Ona sama wie czego chce.
Nic ani nikt nie może tego zmienić.
Ona kocha swe marzenia, wspomnienia.
Ciężko jej żyć, ale żyje
i cieszy się każdą chwilą.
Bo ona nie będzie wiecznie trwać.
Łapie ją garściami,
upaja się nią.
A później, gdy się skończy,
płacze wspomnieniami.
I znów zaczyna żyć od nowa
dążąc do swego szczęścia.
_______________________________________
Boję się żyć,
boję się kolejnych dni,
boję się reakcji niektórych ludzi,
boję się prawdy,
boję się zemsty.
Prawda najlepsza jest,
lecz najbardziej się jej obawiam.
Boże, naucz mnie żyć,
jak kochać i śnić.
Nie wiem, czy to wszystko ma sens
lecz mimo mej niewiedzy wciąż
brnę drogą donikąd,
do nicości...
