28.09.2013 rok

W Weronie.

Tak to były moje małe włoskie wakacje.

Chyba najlepszy tydzień w cięgu tych jakże długich wakacji.

Odpoczełam, pozwiedzałam, pogoda dopisała, czyli nic tylko się cieszyć.

Wróciłam z siła i enegrią do wszystkiego.

Plan zajęć nawety nie taki przerażający jak sądziłam, że będzie.

Pomimo, że jestem w grupie bez moich łosiów to jakoś to przeżyje.

Dzisiejsze urodziny Sandry jak najbardziej udane.

Mój zakupoholizm zaczyna mnie powoli przerażać.

Uśmiech powrócił i rzygam tęczą z cholernego szczęścia.

Cyprian Kamil Norwid - W Weronie

I
Nad Kapuletich i Montekich domem,
Spłukane deszczem, poruszone gromem,
Łagodne oko błękitu.

II
Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,
Na rozwalone bramy do ogrodów -- 
I gwiazdę zrzuca ze szczytu;

III
Cyprysy mówią, że to dla Julietty,
Że dla Romea -- ta łza znad planety
Spada... i groby przecieka;

IV
A ludzie mówią, i mówią uczenie,
Że to nie łzy są, ale że kamienie,
I -- że nikt na nie... nie czeka!