JAK KTOŚ MA CZAS I MU SIĘ CHCE NIECH PRZECZYTA!! WARTO..

Na drodze powodzeń i niepowodzeń
Popatrz się na to co masz i to doceń
Taka rzecz jest niejedna
Nawet nie wiesz jak cenna
Mimo to nieprzemyślany czyn to zaniechał
Ta strata może być w pieniądzach, uczuciach, znajomościach, latach
Bo jeśli są pieniądze to je doceń
Jeśli masz dziewczynę doceń bycia z nią każdą godzinę
Masz znajomości nie urywaj ich
Mogą drogę ci uprościć wariat
Miej dużo radości przez lata na wolności

Bo najbardziej wszystko docenia się po utracie
Wariacie pilnuj tego co masz i jak stać cię
Bo z dnia na dzień sie przekonasz
Że w walce o swoje musisz występować w głównej roli
Nie pierdolić, że życie gnoi
No i stoisz twardo policz co warto docenić
To docenia się po utracie, zapamiętajcie

To na czym zależało ci najbardziej
Docenia się to po utracie
Młodość skończy się już na dacie
Docenia się ją po utracie
Masz do kogo mówić bracie, mieć w kimś oparcie
Docenia się go po utracie
Bez silnej woli i nadziei na wiele nie licz
Trzeba coś stracić by móc coś docenić

O wynikach z ludzkiej mentalności jako że jesteśmy ludzie prości
Wśród życia zawiłości zapominamy co ma naprawdę wartości
A priorytetem staje się za sosem pościg
Mowa tu o miłości, wolności, o bliskich
Doceniamy dopiero po stracie w rzeczach wszystkich
Uważaj to przychodzi szybko jak blitzkrieg
Dostajesz cycki łapiesz pułap niski do widzenia
Życie daje, życie odbiera, znasz ten schemat
Masz coś z życia to doceniaj
Jak nie docenisz czekają cię wyrzuty sumienia
Weź popatrz na tych co są w więzieniach
Zamknięci we wspomnieniach patrzących pilnie jak świat się zmienia
Zastanów się co dla nich nabrało znaczenia
Nie pieniądze, nie marzenia, jedno słowo wolność
Za wolność każda cena
Czasem masz coś od urodzenia
Na pozór wydaje ci się, że tego nie ma, kwestia przyzwyczajenia
Znałem takiego, zwykły szczeniak, jedynak
Ojciec alkoholik, rozbita rodzina
Matka zrobiła by wszystko aby zadowolić syna
Ten traktował ją jak lampę Aladyna
Ciągle daj i daj i daj czyja to jest wina
Aż nadeszła prawdy godzina matka mu się postawiła
On nie wytrzymał, uderzył
Ona płacze, on krzyknął, że jej się należy
Wyszedł z domu mówiąc, że idzie się odprężyć
Parę godzin po dzielnicy bieżył tak bez celu
Padał deszcz nagle myśl jak światło w tunelu
Przed oczami twarz płaczącej matki zrozumiał błąd
Każdy przecież w życiu ma upadki
Postanowił jakoś to załatwić
Kupił kwiatki wszedł do klatki
Idąc po schodach serdecznie za swoje winy żałował
Zrozumiał, docenił wiesz o czym mowa
Otwiera drzwi nagle w oczach łzy
Matka leży jak kłoda jakoś blado wygląda
Dopiero teraz pojął jak bardzo ją kochał
Lecz było za późno
Człowiek to nie kawał, matka miała zawał..

To na czym zależało ci najbardziej
Docenia się to po utracie
Młodość skończy się już na dacie
Docenia się ją po utracie
Masz do kogo mówić bracie, mieć w kimś oparcie
Docenia się go po utracie
Bez silnej woli i nadziei na wiele nie licz
Trzeba coś stracić by móc coś docenić