Więzienie...

Życie mnie tak urządziło, że czuje się cholernie samotna na tym świecie. Jeśli nie spierdole z domu, to nie mogę się z nikim spotkać. Już nie długo 21 lat na karku za 2 miesiące a rodzice nadal mnie traktują jakbym miała 15. Dali by już mi trochę luzu. Gdyby mogli to by  by mnie zamknęli w takim lochu, który widać na załączonym wyżej obrazku. A przecież mam prawo spotykać się z ludźmi iść na piwo i pobawić się... Ja z tej młodości nic nie mam... Niedługo będę musiała myśleć o pracy... Młodość musi się wyszaleć... Widocznie ja do tego prawa nie mam. I jedynym rozwiązaniem jest właśnie uciekanie z domu, a to z kolei się odbija na moich rodzicach bo się przesadnie martwią... Zaczyna mnie to wkurwiać pomału;(  DUSZĘ SIĘ!