" Jeszcze w zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła
Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła
I myśli sobie Ikar co nie raz już w dół runął
Jakby powiało zdrowo, to bym jeszcze raz pofrunął
Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera
Gramy w nim swoje role naturszczycy bez suflera
W najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej, co się skończy źle
Jeszcze nie, długo nie! "
Wojciech Młynarski
Zapętliłem się w chaosie własnych rozterek i pragnień.
Czuję na plecach oddech przeszłości.
Szyderczy śmiech nadzieji świdruje mi uszy.
Wypatruję lepszej przyszłości dźwigając bagaż przeszłości.
Umarłem, w sobie pogrzebałem nadzieję.
Postawiłem jej pomnik i do niego modlę się codziennie
"tekst własny"