I otwórz oczy Przy samej krawędzi I zatrzymaj dłoń Przy samym cieniu Róży strachu Za późno już Z nieba leje czarny deszcz Zmywający kolory Wiatr przywołuje piaski pustyni Wydrapią ci oczy Nie istniejesz Nie dojdziesz ślepcze Do krainy pereł Lśniącej radością Nie istniejesz Ograniczony małym ciałem Zamknięty w sobie Milczący smutkiem Ból przeszywa zmęczony umysł Jak piorun spala ziemię Sparaliżowany Wznosisz ręce do nieba Wzniesione ranisz o krzyż Boga którego nie ma Wymyśliłeś go sam A Szatan czeka na ciebie Daj mu swą krew miód Wznieś ręce ku ziemi Wzniesione zranisz o cierń Krzewu w jego ogrodzie Wiecznego mroku Taki las potępionego Dla niego Szatan jest A Bóg niewidzialny W podziemiach nie istnieje