to boli. jak cholera.

lecz uniosłam- pół serca- nie wiecej

wesołości?... zaledwie ślad! 

jeszcze nie potrafie wyobrazić sobie dni bez... a te dni przechodzą obok, niezauważalnie. jakbym zasloniła oczy palcami i w ciemności, którą sama stworzyłam, dotrzegała kształty nigdy wcześniej nie widziane tak wyraźnie, a jednak nieuświadamiane.

idiotyczna półpustka. z półsercem. i życiem w półśnie.

_______

mamry. tam myśli się lepiej. kiedy siedzisz w kajucie, jacht kołysze się wraz z mrokiem wody, wdychasz zapach jeziora nocą, wszystko staje się prostsze. nie ma miejsca w człowieku na coś oprócz tego deliktanego falowania, spokoju nocy i poczucia... ja wiem? bycia sobą. w każdej najmniejszej cząsteczce jestestwa.