Lecieć jak ptak...

Powietrzem natchnione kości Ruszają piórami w pogórzu Jak lekko na wysokości W niebieskim ślizgać się kurzu Świrem jak igłą zakłutą Wdziobać się w obłok puszyście O cienka wysoka nuto Chwiejąca się w ametyście Kropeczko w niebie cieknąca Śmigłym, powiewnym zygzakiem Aż oczy bolą od słońca Jakże to można być ptakiem Jak żywić się, najeść w chmurach I popić wiatru posoką Jak można na małych piórach Latać tak bardzo wysoko . witam na moim photoblogu, powiem wam szczerze iż nie jest to mój pierwszy photoblog a trzeci, jednak że pewne osoby i sytuacje nakazały mi je po prostu zablokować poprzez wykasowanie zdjęć. Nie powiem na razie kim jestem, oraz nie wstawię swojego zdjęcia, może później jak i przejdzie, albo jak ktoś mega ładnie mnie poprosi ^^ ;* jeszcze raz witam, i pozdrawiam ^^ Majoneziara.