tak bardzo Boszkowo

Co było, nie zniknie, nie przeminie z wiatrem,
Zakotwiczyło w sercu, stało się teatrem,
Teatrem wspomnień, których nie da się zapomnieć,
Musiałbyś pustkę w sobie straszną mieć,
No sam powiedz, dlaczego gdy jest dobrze szybko przychodzi
dobra koniec... 

Już sam nie wiem jak to ma być, 
Bez was nie mogę, a z wami nie umiem żyć, 
I co niby mam teraz zrobić..?
Już sam nie wiem jak to ma być,
Wszystko się kiedyś zaczyna i kończy.. 

 

KAŻDY Z NAS W ŻYCIU JAKIŚ KURS OBRAŁ I NA POKŁAD SWÓJ ZAŁOGĘ DOBRAŁ 

AURA DOBRA, SPRZYJAŁA PŁYNĄCYM , LECZ WSZYTSKO CO DOBRE KIEDYŚ SIĘ KOŃCZY.