Mój mały świat cz.28

POPRZEDNIA CZĘŚĆ 

Mój mały świat 

Część 28

Miesiąc później

Dzisiaj przyszedł lekarz i oznajmił mi, że moje leczenie dobiega końca i po jutrze będę mogła opuścić szpital. Z jednej strony się cieszyłam, ale z drugiej nie bardzo nie udało mi się naprawić relacji z rodzicami i praktycznie nie miałam gdzie mieszkać. Niestety byłam nie pełnoletnia i o wynajęciu mieszkania mogłam sobie pomażyć. Tego co się później dowiedziałam od psychologa zwaliło mnie z nóg.

-Amelio mam dla Ciebie dosyć nieprzyjemną wiadomość, zaczął Mateusz

-Jaką?

-Nie wiem jak mam Ci to powiedzieć

-Niech Pan mówi wolę najgorszą prawdę

-Okej właśnie przed chwilą twoi rodzice dzwonili do szpitala i kazali Ci przekazać, że masz nie wracać do domu, bo nie będą się zajmować nienormalną córką i sprzedali Cię najbogatszemu biznesmenowi w mieście za dosyć dużą sumę

-Przepraszam co zrobili?

-Sprzedali Cię jest mi strasznie przykro i nie wiem co powiedzieć

Do moich oczu napłynęły łzy poprosiłam psychologa aby zostawił mnie samą. Rzuciłam się na łóżko i krzyczałam z bezsilności. Jak oni mogli mi to zrobić po 16 latach? Czy byłam dla nich aż takim problemem? Nie znałam jeszcze całej prawdy i nie wiedziałam do jakich celów będę potrzebna temu obleśnemu obcemu facetowi. Na tą chwilę to było dla mnie stanowczo za dużo.  Przepłakałam cały dzień aż w końcu zasnęłam kiedy się obudziłam miałam cały makijaż odbity na poduszce. Za dwa dni miałam się znaleźć w domu tego faceta. Z tego co się dowiedziałam jest po czterdziestce. Nie chciałam sobie wyobrazić jak on wygląda. Brało mnie obrzydzenie. Pod wieczór znowu przyszedł psycholog miał nadzieję, że uda mu się chociaż chwilę ze mną porozmawiać.

-Jak się trzymasz?

-Nie widać?

Nie wiedział co ma powiedzieć więc zwyczajnie posadził mnie na kolana i przytulił pozwolił mi się uspokoić.

-Wiem, że nie powinnam panu ulegać przepraszam

-Już dobrze ja też nie powinienem

CDN.