Do przodu..

Nigdy już nie chcę patrzeć w przeszłość,

Nigdy nie chcę już żyć przeszłością,

Nigdy nie chce pamiętać już osób, ktore NIBY wiele znaczyły,

Teraz wiem, że to bez sensu, że kochałam,

Ważna dla mnie były osoby, które po pewnym czasie odeszły,

Odwróciły się, gdy zaczęło być coś nie tak.

Miłość? Czym jest miłość? Ogromem uczuć, którymi darzyłam.

Darzyłam... Dobrze ujęte. Ciężko mi ponownie zaufać,

Kurcze strasznie przywiązuje się do osób, ale cóż się dziwić?

Znałam 6 lat każdego. I puuuuf. Koniec, och lofciam przyjaciół.

Jesuu, jesteś taka żałosna. Żałuję, że byłaś kiedyś blisko.

Kiedyś Cię zawiodą inni. Zobaczysz.

Ostatnio ktoś powiedział mi: Jeszcze nikt CIę tak naprawdę nie zranił.

Nikt? Nie wiesz co czuje dopóki sam tego nie poczujesz, prawda?

Kiedyś przestane żyć w wiecznym chaosie. Powoli zapominam.

Powoli zaczynam otaczać się nowymi ludźmi,

Za niedługo wyjeżdżam w nowe otoczenie, nowi ludzie, może przyjaźnie,

Kto wie może miłość? Chociaż nową miłość, którą chciałabym powoli zbudować

Jest prawie na wyciągnięcie ręki. Bo nie udawajmy już, jeśli ktoś Cię olewa,

Rani Twoje uczucia, rani Ciebie, a Ty wybaczasz raz, wybaczasz drugi, trzeci.. enty..

W końcu masz dość, ale to przyzyczajenie i myśl, że będzie lepiej, że ten ktoś się zmieni,

To boli.. Nie potrafisz się wyrwać i żyć normalnie. Mój chaos się powoli kończy, bitwa wygrana.

Nikt nie ma prawa mówić, że nikogo lepszego nie znajdziesz, NIKT!

Ale dziękuję, jestem silniejsza przez Was, albo dzięki Wam.

Szkoda, że na mnie jedna osoba z Was najeżdża ciągle.

Przykre jest to, że znajdująć kogoś innego, ja odchodze na drugi plan.

To boli najbardziej. I Wasze olewanie moich uczuć. Widocznie nigdy nie byłam ważna.

Pamiętejcie nigdy nie traćcie zdrowego rozsądku, CZASAMI rodzicie mają racje.

Mimo, że nam się wydaje iż nie mają, w końcu wychodzi inaczej.

Ja już tego doświadczyłam.

Dziękuję.