Każdy z nas ma pewne wyobrażenia na temat tego, jaki jest, a jaki powininen, według siebie, być. Często to drugie diametralnie kółci się z pierwszym. Chcemy być lepszymi 'nami", chcemy pokazać innym, na jak wiele nas stać. Wyobrażam sobie czasem, jak by to było, gdyby przez cały jeden dzień, taki zwykły dzień, wszystko układało się perfekcyjnie i tak jak chcę? Aby wszystkie rozmowy i działania które przeprowadzę, były idealne i poprawiały mój wizerunek w oczach innych? 

                       Ale tak się nie da 

O czym przekonuję się każdego dnia. Mogę starać się za siebie, za innych już nie dam rady. I ten dualizm właśnie mnie wykańcza- starając się za innych, zapominam być "dobrą sobą" i tym właśnie niszczę większość spraw. 

I nic nie da mi mówienie sobie jak mantry, że : 

 "Od teraz niczego nie schrzanię. Będę inną osobą, dobrą. Będę kimś, kogo będzie się dobrze wspominać, a nie tylko wspominać." - Lauren Oliver, 7 razy dziś

Naprawdę, czasem chciałabym być osobą, z którą ludzie chcą się spotykać dla samej rozmowy,  a nie spotykać, ponieważ tak trzeba.