Pewnego dnia poszła w swoje ulubione miejsce.

Uwielbiała chodzić tam gdy była szczęśliwa.

Uwielbiała chodzić tam kiedy była smutna.

Uwielbiała chodzić tam żeby zapomnieć.

Uwielbiała chodzić tam po prostu.

Uwielbiała siedzieć na swoim miejscu.

Uwielbiała iść tam i po prostu zapalić papierosa i pomyśleć.

Uwielbiała wiele rzeczy związanych z tym miejscem

ale jednej rzeczy nie potrafiła zrozumieć..

Dlaczego skoro tak wiele rzeczy uwielbiała w tym miejscu

mówiła że nic nie czuje ? Dlaczego czuła pustkę za każdym razem?

Doszła do wniosku że pustka to też uczucie

i to właśnie jest jej uczucie, które z czasem

 staje się straszne,straszniejsze niż najgorsze ze złych uczuć...

Zapamiętaj sobie jedna bardzo ważną rzecz:zostaw ją w spokoju już

i odejdź precz, nim będzie za późno...