happiness...

[...] może po prostu wariuję?

Nie wiem, nie wiem, nie wiem...

Ale wiem, że pieką mnie oczy. Mówię, że nie chcę płakać, ale w głębi duszy tego pragnę. Pragnę wypłakać cały mój ból. Nie chcę go! Chcę szczęścia! Chcę wreszcie być szczęśliwa!

Nie chcę płakać z bólu. Chcę czuć na swojej twarzy łzy szczęścia. Chcę czuć, jak moje serce zalewa fala radości, która nie przemija. Chcę wreszcie obudzić się rano z uśmiechem na ustach i powiedzieć całemu światu, że jestem niepoprawnie szczęśliwa, że moje życie jest piękne i chcę cieszyć się jak wariatka.

Ale przede wszystkim chcę być szczera sama z sobą. Chcę wreszcie uwierzyć, że życie naprawdę może być piękne. Chcę kochać i być kochaną.

Chcę i mogę - bo nic nie muszę...