Żal
Że nie potrafię tak jak malarz
w kolory ubrać czarno-białe
wspomnień co żyły wypełniają
tak żal mi Panie
że nie przeleję morza myśli
w kolmny ciszą szyfrowane
której ogarnąć nie potrafię
tak żal mi Panie
że nie zapiszę w pięciolnii
melodii w słowach zapisanej
która się rodzi razem z nimi
tak żal mi Panie
i żal mi jeszcze cudów świata
których wokoło jest tak wiele
a które widzieć tylko mogę
przez pryzmat siebie