Romeo & Julia (PL version)

"Ballada o pannie Franciszce" Na Kleparowi, za rogatkami, Mieszkała sobi z rodzicielami Piękna jak anioł, gruba jak kiszka, Na imię miała panna Franciszka! A ojciec panny ży był rzyźnikim Zarzynał świni, padali z kwikim, Bo kres ich życia nadchodził bliski... Taki był ojciec panny Franciszki! A matka panny za ladą stała, Co ojciec zabił, ona sprzydała, Więc sprzydawała szpondry i kiszki... To była matka panny Franciszki! A niedaleko od ich zagrody Mieszkał sy, mieszkał, fryzjerczyk młody I codziń rano kupował kiszki, Bo bardzo kochał panny Franciszki! Te tajemnice tato wynykał: Nie dla fryzjera córka rzyźnika! I choćbyś codziń kupował kiszki, To nie dostaniesz panny Franciszki! Ten wyrok straszny jak wysłuchali, Z żalu si straszni roztelepali I chociaż byli w życia rozkwici, Postanowili zakończyć życi! Biedny fryzjerczyk zalał si łzami, Taj kupił kiszki zy strychinami, A byłu tego dwa metra blisku I zjedli razym z pannu Franciszku! Jak tylko zjedli, zara poczuli, Ży si tą kichą na ament struli I ży nadchodzi kres życia bliski... Taki był koniec panny Franciszki! Na Kleparowi ciemna mogiła Trupy kochanków na wieki skryła, Stań tu przechodniu i klęknij blisku, Westchnij nad bidnu pannu Franciszku... Pomódl si takży i za fryzjera, Bo go tu miłość przywiodła szczera, On tu z nią leży z takij przyczyny, Ży w kiszkach byłu dużu strychiny. Z tyj opowieści morał wynika: Ni kochaj nigdy córki rzyźnika, Bo miłość moży si skończyć lichu I jak tyn fryzjer strujesz si kichą! :[placze]