let .

Tak w skrócie o mnie, o nim, o nas. Może zacznę od końca tym razem, a mianowice. Nie, nie planuję już, jeszcze ślubu. Na białą suknie mam jeszcze czas. Powiedzenie magicznego TAK nie nakłada nam na ręce kajdanów i nie zmusza nas do wstawienia się na ślubnym kobiercu, tylko utwierdza nas w tym kim dla siebie jesteśmy. Nie jest to proces, którego nie da się odwrócić. Jestem młodą, nowoczesną osobą, ale wbrew temu wierzę, że wypowiedzenie słów przysięgi wiąże na całeżycie, na dobre i na złe. Nie twierdze, że teraz tak nie myślę, ale to jest poważny krok do którego należy się odpowiednio przygotować, bo po co zakładać obrączki w przypływie spontaniczności, skoro za rok lub dwa znajdziemy się na sali rozwodowej, na której to my będziemy bohaterami. Tego nie chcemy.

A teraz parę słów o miłości, o naszej miłości. Nie ukrywam, że jest to nasze drugie podejście, pierwsze nie zaowocowało w należyty sposób. Po wielu miesiącach jako przyjaciele i poszukiwania miłości, każdy na własną rękę, zdaliśmu sobie sprawę z tego, że nie musimy daleko szukać, bo dalej nadajemy na tych samych falach. Małymi kroczkami, budowaliśmy nasze relacje od nows, jako partnerzy. Pewnego dnia, dodam, że był to dość upalny dzień, w odległym miejscu zostałam poproszons o ''rękę''. Oczywiście wzruszyłam się, tym bardziej, że moi rodzice i przyjaciele wiedzieli o tym i chwilę po TAK, pojawili się wszyscy obok mnie z łzami w oczach. Był to najcudowniejszy dzień w moim życiu. Poczułam się jak w amerykańskim filmie, wszystko było tak nierealne. Szczegóły zachowam dla siebie i najbliższych.

To tyle w tym temacie.

Kochajcie się, bo miłość jest czymś wspaniałym.:-)








Zdjęcie lewej jakości, bo ściągnięte z fb. Niestety....