Mój ostatni wpis na tym photoblogu. Nie chcę do niego wracać, ale nie lubię odchodzic bez pożegnania.
Co było, już nigdy nie będzie i tego się trzymajmy.
Trzeba wreszcie zostawić za sobą przeszłośc, by wreszcie móc wyruszyć naprzód..
Tak więc właśnie to robię.
Opuszczam tego photobloga, z którym wiążę wiele wspomnień, niekoniecznie przyjemnych, by wreszcie zająć się robieniem czegoś co naprawdę kocham.


Niezmierniesię cieszę, że wreszcie uwalniam się od niektórych ludzi, którzy jedyne co potrafią dobrze zrobić, to wkurwić mnie na maksa, przez co robię rzeczy, o których nawet bym nie pomyślała gdyby nie oni. Nie będę tutaj wymieniać kogo mam na myśli, jednak sądze, że osoby które powinny, wiedzą, o kim mówię. Ale nie będę się juz zatracać w cos za czym przepadam, mianowicie stresowanie się. Tak więc...
Dzięki ludzie, spierdalajcie jak najdalej ode mnie. (NIE) Kocham was :*
***

Mimo wszystko dalej dzielnie, już od kilku miesięcy  prowadzę mój drugi "pamiętnik" o którym nie wie nikt z moich znajomych - i dobrze, bo są tam opisane rzeczy którymi niekoniecznie chcę się z nimi dzielić. Może dlatego że opisuję tam istny dramat, zwany moim życiem. A ci ludzie myślą, że wiedza o mnie wszystko, a tak naprawdę to wiedzą jedno, wielkie NIC
Zabawną częścia tego wszystkiego jest to, że to właśnie ci ludzie spędzają ze mną najwięcej czasu..:)

Na koniec chciałabym podziękować jednej, jedynej osobie która NAPRAWDĘ mnie rozumie oraz wspiera, zamiast litować się nade mną, jakbym miała pięć lat.
Tylko jej tak na serio ufam i mimo, że nasze rozmowy odbywają się jedynie na facebooku, twitterze, gg oraz skypie, to ja i tak czuje się, jakbys cały czas była przy mnie :)
KOCHAM CIĘ I DZIĘKUJĘ ZA TO, ŻE JESTEŚ :)


Żegnam was wszystkich,
 + kij wam w sandały słitaśni "przyjaciele"