dwa metry cienia.

Częstotliwość dodawania notek na tym pb jest powalająca.

Od sierpnia sporo się wydarzyło, wiele się zmieniło, z czego większość spraw wynikła niespodziewanie. Ktoś zawinił, ktoś zaczarował, ktoś obwinił, ktoś rozśmieszył, ktoś rozczarował, ktoś zaskoczył, ktoś zawiódł, ja pewnie też zawiodłam, coś się zaczęło, coś się skończyło. Wakacje się skończyły, zwieńczone wypadem nad morze.

To tak tytułem wstępu, a zarazem zakończenia, taki mały rewind.

Ktoś mi ostatnio podał rękę. Był to Pan Czasubrak. Nie chciałam się z nim witać, jednak podświadomie czułam, że nie uniknę spotkania z nim. Zakumplowaliśmy się. 

Wykładowcy powinni być jednak młodsi. Rozumiem, że zdobycie tytułu prof. dr. hab. wymaga czasu, ale z tego co widzę, zajmuje to dekady lat. Ja się na to nie piszę.

Instytut powinien być jednak ładniejszy. Wprawdzie nie brakuje nam już krzeseł, ale kalendarz na 2006 rok dalej zdobi szaro brązową ścianę. Plus różowe kosze na śmieci. Magia kontrastu!

Kierunek powinien być jednak ciekawszy. Tutaj nie dodaję nic.

Plan zajęć powinien być jednak luźniejszy. Gdzie ten wolny piątek?! Ale za to owszem, mamy okienka między kolejnymi wykładami, nawet 6-godzinne, jesteśmy bardzo wdzięczni.

Źródła informacji nie powinny jednak informować o tym, że przed nami listopad, jesienna deprecha, kilogramy czekolady, kawa i ciastko. I jak w tym wszystkim mieć chęci do uczęszczania na zajęcia?

Starosta powinien być jednak... taki, jaki jest:D

Fajnie się zaczęło, poczekajmy do sesji.

Wszystko powinno być INACZEJ. Tymczasem jestem przerażona. Nie wtrącać się w swoje (!) sprawy. Po prostu bądź, akceptuj i siedź cicho, żadna filozofia.

- Co ci dzisiaj jest, nie uśmiechasz się, jak nie ty!

Prawdopodobnie to właśnie ja. Widać jest nas dwie. Całe szczęście, że można szczerze porozmawiać, cieszyć się obecnością drugiej osoby, pobyć chwilę z kimś. Wystarczy tylko:

- Nie wyspałam się..