Jak wygląda świat kiedy staje się tęsknotą?
Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada.
Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie,
każde uczucie zaczyna się i nie kończy,
i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty,
tylko tęsknienie jest prawdziwe i uzależnia.
Być tam gdzie się nie jest,
mieć to czego się nie posiada,
dotykać kogoś kto nie istnieje.
Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie.
Jest kwintesencją życia, i jest przeciwko życiu.
Przenika przez skórę do kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie.