Chciałabym czasem iść gdzieś przed siebie,

Tak nagle wstać, po prostu iść...

Nie licząc kroków, nie myśleć o niczym,

Nie czując nic, po prostu być...

Nie mając wspomnień, żalu, miłości,

Nie czując dobroci, nie czując złości...

Nie myśląc o tym co za mną w tyle,

Po prostu iść i tylko tyle...

Poczuć się lekko, twarz mieć, bez wyrazu,

Nie pytać o drogę ani razu...

Nie słyszeć serca, jaki rytm tłoczy,

Iść wolno samotnie, szczęśliwe mieć oczy...

Dotykać nieba, otulić się wiatrem i łapać słońca promienie,

A cała reszta by gdzieś z tyłu została, odeszła w zapomnienie...

Nie szukać w głowie obrazów, tego co było,tego co będzie...

Zostawić me, myśli gdzieś na zakręcie.

Nie liczyć czasu, niech sobie ucieka...

Nie myśleć o tym czy ktoś na mnie czeka,

Nie mając nic, po prostu Być...