Czas, gdy dostrzegasz, że czegoś Ci brak, to czas, w którym musisz zacząć szukać, by to odnaleźć.

Dotychczasowe poglądy były OK, mogłyby się wydawać, że pozostanę na tej ścieżce i to właśnie na niej odnajdę wszystko, czego potrzebuję wewnętrznie i zewnętrznie, ale okazało się być inaczej. Tak naprawdę wszystko co znam to mały zaczątek, lekki rozruch, który nie rozwijany może się zapaść i zniknąć. Pisząc notki mam czasem jeden problem pisać jasno i konkretnie. Zdecydowanie wolę opisywać mój stan w sposób niejasny i niekonkretny, by pozostawić prywatność nienaruszoną. Po prostu chcę nowości w innych dziedzinach w których widzę TO, co mi odpowiada, pragnę odkrywać i próbować to, co kiedyś oddaliłam od siebie, zamykając się niepotrzebnie. Mowa o świecie jeździeckim, o tak różnorodnym i wspaniałym... i ciągle nieodkrytym. Każdy skupia się na danej kwestii różno jak -raz mniej precyzyjnie, raz bardziej, czasem pomija element by zająć się zupełnie innym i to jest super. Potrafiąc zobaczyć siebie w tym konkretnym momencie i kompletnie nie umiejąc wyobrazić sobie siebie w tym kolejnym to już mi mówi, gdzie zmierzać. Dlaczego odrzucam to, co wydaje się być dla nas wręcz wskazane, a przyjmuje to, co jest absurdalne? Bo czuję to i widzę. Jestem otwarta, cały czas, nieważne gdzie i z kim rozmawiam, przyjmuję do wiadomości, czasem nawet próbuję i ostatecznie decyduję: Jest extra! Jest źle! I wtedy już dużo więcej wiem.

Ostatnie miesiące owocują barrrrdzo pozytywnie, jestem dumna z każdego dnia i szczęśliwa, że mogę rozwijać swoją osobę na różnych płaszczyznach.

Ciekawi co działamy z Q?;))