Nie pytaj nas o przeszłość- jakbyś nie wiedział, że nie było nic przed nami. Nie pytaj o przyszłość, bo nawet jutro jest czymś, co niknie w dali. Nie pytaj o świat, o ludzi, o sedno, czy bo ja wiem, o deficyt. Nie pytaj nas o nic, co nas bezpośrednio nie dotyczy. Nie pytaj nas o miłość- mamy to przećwiczone, bo to pokolenie ją zgubiło na melanżu, razem z telefonem. Nie pytaj o pustkę, nie pytaj o strach gdzieś w nas ukryty- widzisz, od tych pytań jest nasz psychoanalityk. Nie pytaj o ciszę- nie sprzyja nam ta cisza nijak, co niedługo pojmiesz, bo z natury lubimy drzeć ryja. Nie pytaj o życie, o sens, o żadną z tych dziedzin. Nie pytaj co w nas siedzi- to raczej nie jest pokolenie odpowiedzi. Nie zadawaj nam pytań w których problem czyha, bo kto wie co wzniecisz, a jeśli już musisz- zapytaj nas co słychać? "-Aaa, jakoś leci.."