When you're gone...

zostało tyle co widać.

zdjęcia i mase wspomnień w głowie.

dzisiejszy ranek był dziwny.

obudziłam się kilka minut po 6.00- bo przecież wtedy wstawałyśmy gdy pozwalałyśmy sobie na lenistwo.

Obudziłam się i... Nie biegała w ręczniku po domu. Ja nie stałam przed lustrem i nie zastanawiałm się co ubrać.

nie było wody smakowej, ani barszczyku.

nie było przypominania o śniadaniu i snucia planów na dzień obecny.

godziny się wydłużyły, a przecież do wczoraj Nam ich brakowało.

skończyło się siedzenie obok i pisanie do siebie na gg. nie ma już wspólnych wiadomości do ludzi na NK.

skończyly się najlepsze tirówki w kraju i te spacery, których nigdy nie było dosyć.

błądzenie autobusem po mieście.

obgadywanie tlenionych blondynek.

Nie ma już spania Razem w łóżku i gapienia się na skatów.

niewinnego flirtu z bratem, też już nie ma.

sms-y przez całą noc, gdy byłam daleko i niekończące się tematy rozmów, gdy byłam blisko.

zakupy, których nie było.

został tylko INGLOT.

koncert.

był i co z tego? to przecież nieistotne.

spotkania:

- pierwsze w życiu

- pierwsze od trzech lat

- pierwsze od 11 miesięcy

szalony taniec na koncercie i wyrywanie ochroniarzy, którzy dali Nam pizze i mieli na Nas ochotę.

- z resztą nie tylko oni.

malowanie mnie na środku dworca i prostowanie mi włosów w przejściu w publicznej toalecie.

głupawka w knajpie, podczas zdjęć.

sok grejpfrutowy i czereśnie.

wspieranie się, tulenie, i spontaniczne wyjazdy z momentami dramatu.

nie ma już nic.

chciałabym, żeby to wróciło.

na długo.

na zawsze.

chciałabym...