Nie mam sił na nic, tym bardziej na pisanie długiej i wyczerpującej notki. Wczorajszy wieczór spędziłam bardzo miło. W końcu udało mi się zapomnieć o tych wszystkich problemach... Przez cały wieczór pamiętałam tylko te dobre chwile... z Nim... Szkoda, że nie mogę ich przeżyć jeszcze raz! Trzeba myśleć o tym co jest tu i teraz... Swoją drogą... boję się powrotu do szkoły... Nie mam tu wcale na myśli moich jakże cudownych ocen... Chodzi mi tylko i wyłącznie o niego... Czy nadal będzie tak jak było przed tymi cholernymi słowami?! Okaże się... Póki co, nie mogę przestać o tym myśleć... Aktualnie, umieram z bólu mojego oka, które wygląda po prostu zajebiście... Nie mam ochoty nawet na wypisywanie tutaj moich wywodów...
Idę się glebnąć na łóżko z paczkami milki i jakimiś filmami mojej mamy...  ; x

 zastanawiam się ile można żyć z nadzieją że ktoś wróci i nas pokocha.
zastanawiam się po co czekać i jaki jest tego sens.
przecież do miłości nie zmuszę nikogo. </3