Jekaterina.

"chodź, niech usłyszą nas raz jeszcze

pomimo kurestwa duszy i serca"

idę noca chodnikiem, nie widac twarzy

pewnie dlatego lubie ciemnosc, moich emocji nikt nie zobaczy

a dlawie je w sobie i potrzebuje ostoi

przychodzę do Ciebie z sercem na dloni

moje male problemy przerastaja mnie o glowe

i nie mam pojecia co zobic, i czy mam oparcie w Tobie

bo strata mnie boli jak bys wyrwal mi serce

ktore jest z kamienia, ale w srodku czuje wiecej

chce troche spokoju i szczypte wolnosci

popelniam glupoty, to znaczy bledy mlodosci

czy mi kiedys wybaczysz ziomek?

czy dasz mi druga szanse?

chcę jeszcze kiedyś nazwać Ciebie moim bratem.