Zdjęcie czarno-białe.

Jakby kto nie widział, że czarno-białe.

A jak czarno-białe to smutne.

Zła? Wkurzona? smutna. JA.

A miało być tak pięknie... znaczy, że nastrój dobry miałam mieć.

MIAŁAM dobrą koleżankę.

MYŚLAŁAM, że ciągle ją mam.

Już nie myślę.

Czy można się przyjaźnić z osobą zupełnie inną?

Z osobą z innego świata?

Nie wiem. Ale ja chyba nie potrafię.

I nie potrafię zrozumieć.

Jak można chcieć niszczyć sobie życie???

Rozumiem, że jest źle.

Komuś.

U mnie lepiej, ale też wcale nie tak od góry do dołu różowo.

Tylko, że ja staram się z tym walczyć.

Zaczynam się starać.

Coś zmienić.

Działać!

A nie uciekać od problemów, a w rzeczywistości tylko je powiększać.

Nie zrozumiem.

Dobrze, mogę być 'kujonem', 'grzeczną dziewczynką'.

Nie jestem.

Ale bliżej mi do tego niż... do tamtego...

No tak, jak zwykle nie moge się wysłowić.

Przypomniały mi się wakacje, 

przypomniał mi się nieżyjący kot,

przypomniał mi się ktoś.

Komu się wydaje, że tak jest lepiej.

Że tak jest fajniej.

Chyba. Bo ja przecież wogóle tej osoby nie znam.

Nigdy nie zrozumiem jak można chcieć być kimś takim.

Nie wiem.

Zmienić... próbuję coś zmienić.

Chyba się nie uda.

Chyba będę się starała tylko przetrwać. Do studiów... Podobieństwo.

I tysiące różnic.

A może tylko jedna, wielka różnica?

Zmienić. Myślałam, że ktoś mi pomoże.

W tych czasach chyba nie można liczyć nawet na samego siebie...

_____________________________________________________

Będę wdzięczna każdemu, kto to przeczyta ;)