Fuck this shitty world

No dobra, zdjęcie ma się nijak do tego, co chcę tu napisać, ale tam.

Mam już serdecznie dość ludzi. Tego beznadziejnie psującego się gatunku, który z każdym dniem coraz bardziej mnie załamuje. Chodzi mi głównie o stosunek sporej ilości populacji do zwierząt. Istot, które są na niższym poziomie intelektualnym i które nie rozwinęły się w takim stopniu jak człowiek. Ile razy mam jeszcze czytać i słyszeć o przypadkach, w których zabija się, męczy, maltretuje, podpala, dusi, masakruje, więzi, zostawia, bije, gotuje żywcem, obdziera ze skóry, urywa części ciała, wypala oczy i Pan wie co jeszcze zwierzętom? Bo naprawdę to się staje żałosne. Jakim trzeba być niewyżytym tchórzem, który chce... ja wiem, odreagować, popisać się przed innymi robiąc te okropieństwa? Doprawdy, nie wierzę, że w wieku nowoczesnego myślenia, lepszych perspektyw na życie etc. wciąż nie widzi się cierpienia innych. Myślę, że powinno się mówić, że świat schodzi na ludzi. Bo na pewno nie na psy. Skoro człowiek - inteligentny, rozwijający się, wykształcony - już zaszedł tak wysoko w swoim gatunku, to czy nie mógłby zacząć używać tego narządu, jakim zwie się mózgiem? Od czego mamy uczucia? Bo mnie nawet nie chodzi o to, że np. w Chinach jako normę przyjęło się jedzenie zwierząt, które u nas są w naszych domach jako przyjaciele. Ale o to, w jaki sposób je się zabija. Nie wiem jaką logikę ludzie widzą w dosłownym masakrowaniu ciał, uczuć i psychiki zwierząt przed ostatecznym morderczym ciosem, a raczej, hmm, ugotowaniem albo obdarciem ze skóry, kiedy w żyłach istotki jeszcze pulsuje krew, kiedy widzi i czuje to, co się z nią robi, kiedy inne więzione zwierzęta widzą towarzyszy męczarni dosłownie wiszących na swojej własnej skórze, kiedy zwierzę jest świadome. I dobra, nawet mogę sobie wyobrazić, że ci ludzie to jakieś psychiczne wysrane gówna, które chcą się wyżyć, ale cholera jasna, to mięso, które potem jedzą jest już niezdrowe! Nie mówiąc już o tym, że zwierzęta są łapane na ulicach, niemyte, niebadane. A potem trzymane w... nie wiem, czy słowo "nieludzkie" oddaje te warunki. Obraz masy kotów trzymanych w klatkach, których ja bym użyła dla jednego, ja wiem, chomika zostanie do końca w mojej głowie. Tak samo jak ludzie bez emocji na twarzy bijący psy, tak samo jak obdarte ze skóry płaczące, tak, płaczące zwierzęta. Nie mam na nich słów. Same przekleństwa cisną mi się na usta.

I nie mówię tylko o zabijaniu zwierząt przeznaczonych na spożycie. Nawet w Polsce, kraju, który - wydawałoby się - jest jako tako wyedukowany i wychodzący z kryzysu, rozwijający się, wciąż słyszy się o takich przypadkach, jak niedawno, nie pamiętam gdzie, to o dwóch jakże błyskotliwych młodzieńcach, którzy po kilku piwkach wpadli na wspaniały pomysł, by pieska jednego z nich przywiązać do samochodu, wybrać się na przejażdżkę i obserwować jak zwierzę wije się, by uciec, ale w końcu zostaje rozszarpane na kawałki na wyboistej drodze. Doprawdy, powód do dumy i niezły lansik, c'nie? Nieważne ile lat więzienia dostali, o ile dostali, nic, kompletnie nic nie jest w stanie oddać bólu zwierzęcia, które ufało właścicielowi do ostatniego tchu.

Po prostu nie potrafię pojąć, czemu ludziom się tak w dupach poprzewracało. Zacznijcie szanować każde istnienie, nie tylko ludzkie. Smuci mnie obojętne podejście wielu moich znajomych do tych spraw. Wg mnie zamiast jakiś bezsensownych zmian w podstawie edukacyjnej, powinni wprowadzić do szkół coś w stylu "uświadamianie i uczulanie młodzieży na cierpienie innych".

Dziękuję, dobranoc, śpiąca jestem.

Gratuluję, jeśli to przeczytałeś. A teraz coś z tym zrób i podpisz jakieś petycje, yo!