Pierwszy post.

Niby o niczym a powinien być o tęsknocie. Do niej, tej jedynej.

Chociaż, tego kwaiata jest pół świata, ale każdy wie jakie są 3/4...

Są te... najważniejsze, mając jedną z nich nie zwrócisz uwagi na resztę, jest nieistiotna. Jakby nie istniała, pochłania Cię w całości, sama jej obcność sprawia ukojenie.

Chciałbym żeby pierwsza poznała mnie takiego jakim jestem teraz, tego szukala przez cały czas, mam nadzieję, że znalazła. Bo jaki byłem to opowieść na inny wpis, czy jak to tam się zwie na fbl. Ta druga to wie... dobrze, że jest druga, nigdy nie popełnię tych błędów jeszcze raz. Nie mógłbym. Mimo tego co mówiła, jestem po raz kolejny numerem ileśtam. ważniejszy jest kolega, który pokazuje jej Poznań kurwa. Mimo tego wszystkiego co pisała, co mówiła, co zorbiła... myslę, że nie mogę powiedzieć że skłamała. Bo cały czas mnie ostrzegała, ale jej czyny mówiły co innego. czy to kłamstwo? Chyba raczej brak konsekwentnego dążenia do celu albo brak zdecydowania.

Ciekawe kto to w ogóle przeczyta, piszę to z myślą o NIEJ, chciałbym żeby miała okazję dowiedziećsię co teraz czuję, po tych kilku/nastu dniach. Chciałbym żeby jakimś cudem to przeczytała.

Do znów.

Niedźwiedź.