4 Days

Jasper's POV
- Cholera. - wykrztusiła Kim i przełknęła głośno ślinę.
Znowu spartoliłem. Po cholere sie tak darłem. W końcu była okazja, żeby jej wszystko wytłumaczyć, a ja to spieprzyłem. Jestem idiotą.
Kimberly puściła mnie i wstała z łóżka. Cała drżała. Popadła w zamysł, a jej twarz po chwili zbladła. To był dobry moment, aby zniknąć z jej pola widzenia.
Schowałem się w szafie. W tym samym momencie drzwi otworzyły się.
- Słyszałam krzyki. Coś się stało? - odezwał się czyiś głos.
- Wszystko w porządku. Miałam koszmar...
Czułem, jak jej głos drży. Obwiniałem się za to. Przeze mnie prawie wpadła w kłopoty.
Dobranoc Kim. -
głos odezwał się ponownie.
- Dobranoc.
Usłyszałem dźwięk zamykanych drzwi. Wyjrzałem z szafy i zacząłem obserwować, co robi Kim. Otworzyła okno i rozejrzała się. Zapewne mnie szukała. Popatrzyła na pokój, wzdrygnęła ramionami i położyła się na łóżko. Wyciągnęła rękę w stronę stoliczka i sięgnęła jakiś zeszyt. Zapisywała coś.
Po chwili odłożyła przedmiot na miejsce, okryła drobne ciało kołdrą i zasnęła. Wyszedłem z ukrycia i upewniłem się, że śpi. Patrzyłem na jej bezbronną twarz. Było na niej widać strach. Nie ten sam, gdy się chowałem.
Popatrzyłem na stoliczek i tajemniczy zeszyt. Był cały niebieski z kolorowym motylem na środku. Wziąłem go do ręki, otworzyłem i zacząłem czytać zawartość.
- Jasper sprawia, że nie potrafię się na niczym skupić...
Mój żołądek dziwnie się skręcił. Byłem trochę zakłopotany tymi słowami. Czy ta mała sie we mnie zabujała? Fakt, jest cholernie słodka i pociągająca, ale nie o to chodziło. Muszę przestać się bawić z tą lalą i zająć się robotą.
Dokończyłem czytać i skupiłem się na ostatnim zdaniu.
- ...zapomnieć o piekielnej przeszłości z Bruckiem. - powtarzałem. - O co tu chodzi?
Przewróciłem kilka kartek wstecz. Musiałem się dowiedzieć coś o tym "piekle"...