Dodano: 27 GRUDNIA 2011
Wstyd o tym głośno mówić.
Wstyd o tym głośno mówić.
Kolejny pijacki śmiech zatacza się wraz ze mną.
Kolejne twarze, których nie poznaję.
Kolejna noc ludzi, którzy pytają się mnie co mam im do oddania.
Zdaję sobie sprawę z tego zakażenia...i boję się.
Jednak co z tego?
Zgubiłam sens. Ale to wszystko nie ma znaczenia.
Tracę czas?
...mam coś w ogóle do stracenia?
Narysuję broń i wybiorę cel.
Świat w martwym punkcie jak we śnie.
Usłysz moją modlitwę.
Błądzę.
...
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________
gdzieś pomiędzy wierszami,
na skrzyżowaniu słów niewypowiedzianych.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika keioni.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
