How sweet it can be...

Hola!

Po długiej przerwie jestem, żyję, mam się w miarę dobrze.

Co ja gadam?

Mam się dobrze!

Życie troszkę przewrócone do góry nogami w stosunku do tamtego roku chociażby, ale wszystko na plus. 

Płyniemy dalej, czasem z prądem, a czasem na przekór, i co? Nikt mi teraz nie zabroni, żyje się raz, czy nie? :>

Trochę późno na notkę, zwłaszcza, że dopiero skończyłam torturować życiorys, ale tak mi się chciało od kilku dni coś napisać, więc uznałam, że w końcu mi się odechce i trzeba to złapać! :>

W sobotę Kraków, pobudka przed czwartą rano, nastawienie pozytywne, w sumie niby mała rzecz, a nigdy nie przypuszczałam, że coś takiego zrobimy. Ktoś miał rację. "Mam fajnie" :>

Zdjęcia na ścianie nie bez powodu, wreszcie się doczekałam, duma? Chyba tak :>

Popłakać się ze szczęścia? Tego chyba jeszcze nie było. A co? Piękne mam życie, to co, nie mogę sobie popłakać? :>
Martwić się będziemy potem.

Me encanta mi vida! :>