wiem.wiem

[i]Byłam zwykłą białą kartką na tle kolorowego świata… Ty na niej narysowałeś siebie, potem mnie, a na końcu nas! Podpisałeś to słowem – ‘miłość’ – czy zawsze powtarzasz że wieczna? Potem kolorowałeś i dodawałeś coraz to inne słowa... Kartkę tak zapisałeś że nie było tam miejsca bym mogła napisać coś od siebie... Ty stworzyłeś mnie od nowa, a ja nic nie mogłam zrobić... Przekreślałeś powoli... wymazywałeś... Już Ci się znudziło... chciałeś nową kartkę i inne kredki... tą podarłeś i wyrzuciłeś... Na niej nie było mojego prawdziwego Ja. To był twój obraz – twoje wyobrażenie... teraz odnalazłam się a ty próbujesz zachwiać mi moją odbudowę... stwarzam się od nowa – bo jestem znów tą białą kartką na tle kolorowego świata... A ty pragniesz rysować... Ale czy tylko po to by potem wyrzucić? zapytaj się siebie - czy się już nie boisz mnie tak zranić... bo ja... się boję...[/i] ~~~~~~~~~~~~~~~~ fotka stara to nic. innych brak. juz wszystko rozumiem. juz nie chce wiecej wiedziec.! ty potrafisz ja tez! . . . i już tylko zastały wspomnienia.