WOODSTOCK !!

THE FRAY - How to save a life
 

Wyobraź sobie dzień, w którym zapinasz ostatni zamek w walizce, żegnasz domowników i wychodzisz. Zza zamkniętych drzwi, działających tym razem jak najlepsza zapora, próbują przedostać się za Tobą wszelkie problemy... jednak nadaremnie. Podąrzasz przed siebie z uśmiechem i wyrazem twarzy mówiącym " witaj przygodo !". Nie przejmujesz się tym gdzie będziesz siusał, kąpał się, co jadł i gdzie spał. I choć na codzień są to czynniki wpływające na poczucie bezpieczeństwa, z każdym kolejnym kilomterem tracą na znaczeniu...

A oto i jesteś na miejscu. Twoim oczom ukazuje się tysiące szczerych uśmiechów, rzucanych przez mijających ludzi. W obozach ludzie grają i śpiewają dobrze znane Ci utwory - i choć są całkiem obcy zapraszają abyś dołączył. Zauważasz też dwie wytatuowane kobiety podąrzające za rękę, ojca i matkę trzymających dzieciaki na swoich barkach, jakiegoś murzyna, punków, długowłosych, łysych, starszych i tych co ledwo od ziemi odrastają, może paru nastolatków pragnących doznań... W każdym razie każda z tych istot jest z trochę innej bajki, a mimo to teraz doskonale tworzą jedną - wspólnie spajając się w całość.

Chwilę później w Twoje ramiona wpada kilka wspaniałych osóbek, które po raz kolejny pomogą stworzyć bogate wspomnienia o zapachu wolności. Wyruszacie więc razem na koncert po drodze mijając pochód wielbicieli brody, trzech mężczyzn - przebranych za policjantów i fotoradar, faceta z browarem w ręku, którym popija namiętną dyskusje z pewnym księdzem oraz wiele, wiele innych pozytywnych i szalonych twarzyczek. Ludzie mają totalny ubaw taplając się w błocie, i uwierzcie - wasz najlepszy dyngus się przy tym kryje. A gdy na scenie słychać już kolejny dobry zespół mający coś do powiedzenia, Ty wraz z przypływem energii otrzymujesz niezmierną ochotę dać się porwać w pogo, sprawdzić możliwości głosowe swojego gardła wydzierając się najgłośniej jak się da, albo po prostu pobujać rytmicznie czując jak pysk oświetlają cieplutkie promienie słoneczne, a jedyną towarzyszyszącą myślą jest : "Boże, dziękuje Ci za to życie..." -  I chcesz je przeżyć całym sobą... tu i teraz.  W głowie zatrzymuje się też trochę życiowych refleksji, które pozwolą urodzić się i rozwinąć dopiero po powrocie do domu.

Każdy ma tutaj jakiś pomysł na spędzanie wolnych chwil... od pływania w kałuży pełnej błota, po porno teatrzyk, a przecież tak łatwo odegrać go za pomocą latarki, ścianki namiotu i kilku dobrze porąbanych osób, które zajmą się dubbingiem. Śpiwór może robić za strój szamana, tak samo jak nieco wyrośniętych pikachu ma prawo zbierać na nowego pokebolla. Dlatego też toitoj okazuje się "wejściem do Narnii", a dwie stare rurki od namiotu dobrym początkiem dla stworzenia godnych pochodni co by sobie wieczorem spartanie mogli dodać trochę światełka w obozie.

Tymczasem na wzgórzach ASP, dzieją się nieco poważniejsze, ale również ciekawe sprawy. Od spotkań z samym prezydentem, kilku dobrych wykładach na tematy seksualne i psychologiczne, lekcje bębniarskie, joga - coś dla każdego. Kiedy zejdzie słońce te same wzgórze będzie też idealnych centrum obserwacyjnym na dużą scenę - która nawet w takiej odległości zachwyca, a muzyka pochłania każdą cząsteczkę ciała i wprawia w pozytywne wibracje. A późną nocą ? Zdarzy się zasnąć na masce samochodu, słuchając dobrych, gitarowych kawałków  jednocześnie wpatrując w gwiazdy z zaprzyjaźnioną butelką w ręku... By rano na nowo zachłysnąć trwającą chwilą. Bo jesteś właśnie na Woodstocku - miejscu, gdzie Twą największą potęgą jest własne "ja"...

Na zdj. kilka osób z wspaniałego, Brzeskiego Campu oraz Pamelka, na tle tradycyjnego drzewka toaletowego xD