no wiec tak...
nadszedl czas duuzych zmian.
czy na lepsze to nie wiem, ale sie okaze.
ponioslam pare strat, ale ciesze sie ze teraz a nie za jakis czas,
kiedy byloby ich jeszcze wiecej.
niekotrych rzeczy zaluje,
za niektore dziekuje.
teraz czas by sie pozbierac.
by sie podniejsc.
by znowu zaczac walczyc.
i mysle ze walka sie oplaci.
i mam nadzieje ze szybko zapomne
ze czas szybko pozwoli mi sie odnalezc
i wierze ze nie popelnie juz tych samych bledow.
i wiem ze doroslam.
ze inaczej patrze na swiat.
ze sie zmienilam.
ale nie tak zaraz ze nie do poznania.
na lepsze.
a reszte? dajmy temu czas.
jakos tak ciezko mi sie usmiechnac.
ale wiem ze warto.
ze nie warto plakac bo cos poszlo nie tak.
trzeba walczyc, upasc i wstac.
i wiem ze za jakis czas pozbieram sie.
bo juz mi to wychodzi.
skoro nie placze, to nie przegralam.
dziekuje...