koniec?

doprawdy.włączyłam tv i too co tam zobaczyłam to jeden wielki horror.zajebiśćie dobry film katastroficzny -szkoda tylko że wsz co tam się działo było prawdziwe. mówie o tsunami w Japan.siły naturyy są niesamowicie potęzne. z rozdzwioną mordą patrzyłam jak mół zabiera ze sobą wsz. domy samochody.wielkie tankowce.łamał je przy tym jak zapałki  czegoś  takiego jeszcze nie widziałam. i straty szacowane na miliardy dolarów. coś  strasznego.co chwile coś  się dzieje.nie mówcie że nie.tam zamieszki.tu powodzie.czyzby to był początek końca? wielu uważa że to biblijny początek końca.i chyba zaczynam w to wierzyć.wkońcu przydałby się  koniec.żeby oczyścić cały ten brudny świat.wystarczyłoby otworzyć ludzkie umysły. nie ma już przyjazni.miłośći.ludzie zapomnieli że mają tylko 1 .zycie.dojrzewają a potem umierają.boją  się spełniać swoje marzenia. w obawie przed innymi.to inni ludzie piszą nasze zyciorysy. najpierw to rodzice potem przyjaciele sąsiedzi decydują za nas.nasze życie nie jest nasze.gdyby było to byśmymy robili to co chcemy a tak nie jest bo robimy to co spodobałoby się  innym.zeby zaszpanować  przed innymi.ja też tak robie.niestety  

chciałabym kiedys poza zyciem porozmawiać z wsz którzy tworzyli mój świat.z Emilką z Dawidem.z Elą z Pawłem itd. z kazdym.chciałabym powiedzieć jak cholernie mi zalezało.wylać z głębi siebie każdą  gorzką prawdę,.i poznac ich prawdy.co o mnie myśleli w ciągu całego życia.ech chciałabym  to strzaszne.kiedy najpierw o czymś marze a potem zastanawiam się co powiedzą na to inni.

Z góry na dół jak z jedenastego piętra, znasz to uczucie pękniętego serca!