1 Rok  i  4  miesiące. 

Każdy jedeń dzień inny, pełen niespodzianek, radości, smutków, miłości, zawodów, kłótni, szczęścia. Każdy dzień, po prostu inny. Ponad dwa lata temu poznałam go, lecz wtedy jeszcze nie wiedziałam, że któregoś dnia stanie się on całym moim światem, że będzie mi na nim zalezało tak bardzo. Miniony rok pomimo wzlotów i upadków, a jest ich pełno na naszym koncie, to mimo wszystko był tym lepszym od zeszłego i jeszcze poprzedniego i wszystkich jeszcze wcześniejszych. Każdego dnia wiedziałam, że pomimo tego że nie ma go przy mnie, to i tak jest blisko i że co dzień, niezmiennie towarzyszy nam to samo uczucie, które tylko rośnie w siłe z czasem. 

Zastanawiam się, co takiego zrobiłam, że zasłużyłam na to wszystko. Na to żeby codziennie wnosił tyle promieni słońca w moje szare dni, na to żeby trzymał mnie za rękę kiedy nawet o to nie proszę, na to żeby motywował mnie do bycia lepszą wersją siebie. Co takiego zrobiłam, że teraz mogę się tym wszystkim cieszyć? Nie wiem.  Ale jedno jest pewne, teraz musze robić wszystko po to, żeby to wszystko utrzymać przy sobie. 

Tyle pięknych wspomnien razem, tyle zwiedzonych miejsc, tyle błachych codziennych wydarzeń które utkwiły mi w pamięci jak kotwica. Tyle wspólnych śniadań i kolacji. Tyle sekund trzymania twojej dłoni, przyglądania się Tobie kiedy wykonujesz codzienne prace a mi wciąż mało i wciąż chce więcej. Nie chcę prezentów, rozpieszczania ... jedyne czego chcę i pragnę to żebyś został, pomimo wszystko. Za miłość się nie dziękuje, ale za wszystko inne będę Ci dziękować do samego końca. 

Foto: sierpień 2013 , weselisko :)