Kalwaria

Wiele - reprodukcja obrazu monachijskiego malarza Franza Frankla z 1917 r. Po lewej widoczny budynek Kaplicy Ukrzyżowania - jeden z najciekawszych obiektów Gielewskiej Kalwarii. Przy tej kaplicy znajduje się grób Anny i Michała Dunajewskich, głownych ofiarodawców gruntów pod budowę Kalwarii. W oddali po prawej widoczne są wieże kościoła parafialnego.

Kalwaria powstała z duszpasterskiej troski ks. Józefa Szydzika, proboszcza parafii Gielewskiej, który został zamordowany w Fordonie pod Bydgoszczą przez Niemców hitlerowskich na początku II Wojny Światowej.. Motywem budowy Kalwarii był kult matki Bożej Pocieszenia z czasem ubogacony motywem patriotycznym (upamiętnienienie ofiar I wojny światowej). Zamysł założenia Kalwarii narodził się najprawdopodobniej około roku 1905, choć pierwsze starania o pozwolenie na budowę datowane są dopiero na rok 1915. Grunty pod kalwarię uzyskane zostały od miejscowego gospodarza - pana Durajewskiego. Dzięki przemyślnemu, prusko-patriotycznemu listowi, ksiądz Szydzik bardzo szybko uzyskał od władz świeckich pozwolenie na budowę Kalwarii. Było to szczególnie dziwne ze względu na toczącą się wówczas wojnę oraz regres w budownictwie. Kalwaria powstała dzięki środkom własnym parafii oraz licznym ofiarom i darowiznom. Ze względu na brak miejscowych wykonawców generalnym projektantem został monachijski architekt Theodor Mayr. Kalwarię wybudowano w latach 1915-1927. Od roku 1924 pracę prowadził kolejny wielewski proboszcz, kapelan armii Hallera, ksiądz Wrycza. Pierwszą wybudowaną kaplicą był "Ogrójec", który poświęcony został 19 sierpnia 1915 roku. Położona jest nad jeziorami, które łączy struga, przypominająca jerozolimski Cedron. Nad potokiem wznosi się charakterystyczny most z bramą triumfalną. Kalwaria to zespół obiektów interesujących architektonicznie i artystycznie. Do ciekawszych należą : Święte Schody, Pałac Kajfasza, rzeźba dłuta Wojciecha Durka Ecce Homo, Stacja IV Drogi Krzyżowej. W postaciach Matki Bożej i klęczącego Żyda utrwalone zostały młodzieńcze oblicza fundatorów Kalwarii Anny i Michała Dunajewskich. Rzymski żołnierz ma twarz ks. Józefa Wryczy, który po odejściu ks. Szydzika dokończył budowy Kalwarii. Największym obiektem zespołu jest Kościółek Ukrzyżowania. Odpust kalwaryjski odbywa się dwa razy w roku: w maju w Święto Wniebowstąpienia i w sierpniu w święto Matki Boskiej Pocieszenia.