I oto, Ewelina stała się fanką Ani Dąbrowskiej, co jest niewyobrażalne.

Jak wiadomo, wylądowałam na koncercie tejże pani w Rzeszowie i

Ania okazała się niezwykle piękną kobietą, zupełnie inną niż na MTV.

Jej głos również brzmiał przepięknie, zupełnie inaczej niż w formacie MP3.

Cały wyjazd zapowiadał się jako katastrofa, pomijając już fakt, iż byłam pewna że umrę z nudów, to szanowny Krystian, wykazując się stuprocentowym brakiem mózgu zapomniał portfela.

Żeby było ciekawiej, jego brak zauważył po przejściu około kilometra, w oczekiwaniu na jakiegoś uprzejmego kierowce, zabierającego autostopowiczów.

Tak czy inaczej później dopisywało nam niebywałe szczęście, aż do samego powrotu do Stalowej.

Jestem bardzo zadowolona i zachęcam wszystkich do zapoznania się z twórczością Dąbrowskiej Anny.

Muszę jednak podkreślić, iż piosenki w aranżacjach, w jakich wykonała je na koncercie są o wiele ciekawsze i bogatsze niż te z płyt.

To tyle na temat koncertu.

Rozkmin na dziś w sumie też chyba nie mam, a przynajmniej nie takich, z którymi mogłabym się podzielić w miejscu publicznym, tak więc do następnej notki.