Przytul mnie. 

Obiecałam sobie, że moje życie nie skończy się tak, jak na to wyglądało. 

I dotrzymałam słowa. 

No może jest troszkę inaczej, może popełniam te same błędy i wcale się na nich nie uczę...

Może nadal ranię ludzi i jestem obojętna na to, że cierpią oni przeze mnie.

Ale jestem dumna z tego kim teraz jestem. 

Z tego Z KIM JESTEM. 

Mam najwspanialszego faceta na świecie! 

Nie kłamiąc... Czasami mam dość tego związku, mam dość jego humorków, niedoceniania tego, co dla niego robię. Mam dość tego, że mnie rani swoją obojętnością. Bywają takie dni kiedy mam myśli by zostawić to wszystko co budowaliśmy dość długo i zniknąć, lecz wtedy on się pojawia u mnie w domu i te myśli odchodzą w dal. Powoduje swoim dotykiem, swoimi ustami namiętność, obejmuje mnie i rzuca na łóżko. 

 Chciałabym powiedzieć czasami nie. 

 Ale on tak bardzo mnie pociąga. 

 Tak bardzo brak mi jego ciała. 

 Uwielbiam jego dotyk, wtedy przechodzi mnie zimny, przyjemny dreszcz. 

 I wtedy już prowadzi to tylko do jednego... 

 Do zjednoczenia naszych ciał. 

 Do przyjemnego, rozkosznego, pełnego namiętności i miłości sexu.

Po czym wszystko wraca do normy i kocham Go jeszcze bardziej.

Może to nie jest miłość?

Tylko po prostu przyzwyczajenie i chęć by znowu móc czuć jego ciało na moim? 

A teraz już tak na poważnie...

Spieprzyłam rok szkoły, przez nieodpowiednich ludzi, którzy zniszczyli moją dotychczasową przyszłość. 

Może jeszcze wcale nie jest za późno?

Może da się to jeszcze naprawić?

Staram się, każdego cholernego dnia staram się by to wszystko nadgonić i skończyć tę cholerną szkołę. 

Może tylko dlatego, że nie chcę przynieść wstydu mojej mamie?

Dlatego, że strasznie ją kocham i jest ona dla mnie bardzo ważna, tyle dla mnie poświęciła i nie chciałabym zranić jej taką głupotą. 

Ogólnie jest coraz lepiej. Nie mam już kontaktu z ludźmi którzy mnie niszczyli, trochę się uspokoiłam, zrobiłam się bardziej odpowiedzialna i mam swoje zasady, których nie łamię. 

I wiem, że wygram, spełnie swoje obietnice, bo jestem zbyt silna by od razu na starcie się poddawać, ponieważ coś nie wyszło. 

Pozdrawiam.