Bo rodzina to skarb...

Nic, nie musisz mowić nic

odpocznij we mnie

czuj sie bezpiecznie

Oj tak rodzina to skarb a przekonujemy sie naczesciej o tym dopier gdy ja tracimy... Ja oczywsice nie stracilam ale gdy moja siostrzyczka wyjechala na tydzien do druugiej siostry gdy zostalam calkiem sama w domu z rodzicami to zrobilo sie tak cicho tak dziwnie i wtedy dopiero pojelam pare spraw. Wlasnie wtedy zrozumialam ze niedlugo tak sie stanie na dluzsza mete moze nawet i na zawsze bo dziewczyny zakonczyly pewien etap w swoim zyciu i zaczynaja nastepny a ja coz zostaje tu dalej. Nie chce tego bo dopiero gdy zabraklo ich obydwoch to zrozumialam ile dla mnie znacza ze sa przy mnie zawsze na dobre i na zle, ze potrafia mnie zrozumiec, ze potrafia mi wybaczyc, ze nie boja sie mi powiedziec prawdy ktora jednak troche mnie zrani bo wiedza ze przez to zrozumiem pare spraw i zmienie swoje postepowanie i co najwaznijsze sa jedyne w swoim rodzaju... nie moglam sobie wymarzyc lepszych siostr i choc moze nie daje im to odczuc na codzien to sadze ze one bardzo dobrze o tym wiedza;) Ale nie moge zapomniec o moich "siostrach" -przyjaciolkach: Agatka, Michalinka, Martusia, Aniusia, Monia one rowniez sa mi jak siostry i tak samo ich slowo jest dla mnie wazne jak moich najwaznijeszych siostr. I teraz iwem ze gdyby ktos kazal mi wybierac pomiedzy moimi "wszystkimi siostrami" a naprzyklam kariera, sukcesem czy miloscia bez zawachania wybrala bym siostre bo one sa skarbem ktory trzeba pielegnowac i pilnowac...

No bo przeciesz co w rodiznie to nie zginie:D

Pozdraiwam Julita