gdzieś we mgle....

witam...fotka ta bo nie inna....bo mam nastroj ktory wprowadza do mojej głowy miliardy myśli....

czy naprawde udało się przebrnąć przez przeszlość???sama juz nie wiem... wiem ze chce zacząć żyć jutrem i mam nadzieje ze pomoze mi w tym pewna ososba:*

jakos tak czasem trzeba zastanowić się nad tym, co było, co robiliśmy, mówiliśmy...czuliśmy....i umieć się z tym rozstać...raz na zawsze i odnaleść nową drogę we mgle wspomnień...

i ja to zrobie...bo tego chce!!!

"Może to nam się śniło....możę to głupi żart...coś naprawdę w nas było, to nie domek był z kart....odwiedzamy te miejsca które zbliżyły nas, już nie maja znaczenia---jakby zabił je czas"

no coż to ten fragment mów wszystko....Ci co wiedza to wiedzą ci co nie to niech sie domyślają, ci co chcą wiedziec to moze im powiem...ale nie sadze:P

wiec juz zaczynam bredzić więc pozdrowionka:)

dla:

*Natalki----> bo do piatku już nie daleko:)

*Wojtka-----> bo....tak a on wie dokładnie:*:*

*Marcina-----> za poprawę nastroju w drodze na lotnisko:P braciszku dziekuje:* a polski sie pisze:)

*Pewnych ludzi kturzy ten humor mi zepsuli... "dzieki"

*pana K. ----> bo w polsce panuje wolny wybór:P

*Martyny----> bo jej sie podobał kolega z bydgoszczy:P

*Ewy----> mojego doradcy:)

*Ali

*Małej

*i pewnej mendy ktorej wrecz nienawidze;D  niektorzy wiedza kim ta szczęściara jest