Niewyobrażalna jest tęsknota,
jeśli kogoś się bardzo kocha.
Wpatrzona w niebo nie może sobie znaleźć miejsca,
gwiazdy wskazują drogę, ale nie do szczęścia.
Gdzieś tam daleko jest jej ukochany,
ścieżki życia się niestety nie skrzyżowały.
Czas, osobno żyjąc, wolniej mija,
miłość jest silna i to wytrzyma.
Nie wie co ma robić, zbyt daleko by jeździć,
jednego jest pewna - chce z nim życie spędzić.
Wychodzi wieczorami, żeby rozmyślać,
poza nim nie istnieje bezpieczna przystań.
Nie jest sobą, ciągle na wiadomość czeka,
samotność ją rani lecz miłość ulecza.
Przyjdzie dzień, że wrócą do siebie,
wróci ten dotyk, zapach, spojrzenie.
Będzie to, czego dzisiaj nie ma,
wymarzona miłość, a nie o miłości marzenia.